برج پیزا ، زیبا ترین کج جهان !

در دل زیبایی‌های ایتالیا، برجی با شهرت جهانی قرار دارد که کجی آن به اندازه‌ی تاریخ پر افتخارش، نامدار است: برج پیزا. این برج، نه تنها به دلیل معماری منحصر به فردش بلکه به خاطر کج شدنش، توجه بسیاری را به خود جلب کرده است. برج کج پیزا، که در زبان ایتالیایی به آن “torre pendente di Pisa” گفته می‌شود، نمادی شناخته شده از میراث جهانی و یکی از شگفتی‌های معماری ایتالیا است. این برج ناقوسی مستقل، بخشی از مجموعه‌ای در میدان کلیسای جامع پیزا (Piazza del Duomo) است که شامل کلیسای جامع و تعمیدگاه پیزا می‌شود.

با ارتفاعی برابر با 55.86 متر (183 فوت 3 اینچ) از زمین در طرف پایین و 56.67 متر (185 فوت 11 اینچ) در طرف بالا، برج کج پیزا با طراحی و ساختاری منحصر به فرد خود، شگفتی‌زده کننده است. عرض دیوارها در پایه 2.44 متر (8 فوت) و وزن تخمینی آن 14,500 تن است. این برج دارای 296 یا 294 پله است که طبقه هفتم آن دو پله کمتر در پله‌های رو به شمال دارد.

ساخت برج در قرن دوازدهم آغاز شد و به دلیل زمین نرم و ناپایدار که نمی‌توانست وزن ساختار را به درستی پشتیبانی کند، شروع به کج شدن کرد. این کجی تا پایان ساخت در قرن چهاردهم بدتر شد. تا سال 1990، کجی به 5.5 درجه رسیده بود. با اقدامات ترمیمی انجام شده بین سال‌های 1993 تا 2001، کجی به 3.97 درجه کاهش یافت.

معماری و ساخت برج کج پیزا

هویت معمار برج موضوعی است که با ابهاماتی همراه است. طراحی این برج به طور گسترده به فردی به نام گوگلیلمو و بونانو پیزانو نسبت داده می‌شود، که او یک هنرمند شناخته شده در قرن دوازدهم در پیزا بود و برای ریخته‌گری برنز، به ویژه در دوموی پیزا، معروف است. با این حال، یک مطالعه در سال 2001 نشان داد که دیوتیسالوی ممکن است معمار اصلی برج باشد.

ساخت برج در سه مرحله طی 199 سال انجام شد. در ابتدا، در 5 ژانویه 1172، دونا برتا دی برناردو، بیوه‌ای از خانواد اُپرا دی سانتا ماریا، مبلغی را به اُپرا کامپانیلیس پتراروم سانته ماریه اهدا کرد که برای خرید چند سنگ که همچنان پایه برج ناقوس را تشکیل می‌دهند، استفاده شد. سپس، در 9 آگوست 1173، بنیادهای برج پی‌ریزی شدند. کار بر روی طبقه همکف از سنگ مرمر سفید در 14 آگوست همان سال، در دورانی از موفقیت‌های نظامی و رونق، آغاز شد. این طبقه همکف به صورت یک آرکاد کور توسط ستون‌هایی با سرستون‌های کلاسیک کورینتی مشخص شده‌است.

بعد از پیشرفت ساخت تا طبقه دوم در سال 1178، برج شروع به فرو نشستن کرد. این امر به دلیل بنیادی به عمق تنها سه متر، که در خاک نرم و ناپایدار قرار گرفته بود، رخ داد که از ابتدا نقص طراحی بود. سپس ساخت برج برای بخش بزرگی از یک قرن متوقف شد، چرا که جمهوری پیزا تقریباً به طور مداوم در جنگ با جنوا، لوکا و فلورانس بود. این زمان به خاک زیرین اجازه داد تا ته‌نشین شود. در غیر این صورت، برج تقریباً به طور قطع سقوط می‌کرد. در 27 دسامبر 1233، کارگری به نام بنناتو، پسر جراردو بوتیچی، نظارت بر ادامه ساخت برج را بر عهده گرفت.

در 23 فوریه 1260، گویدو اسپزیاله، پسر جووانی پیزانو، برای نظارت بر ساخت برج انتخاب شد. در 12 آوریل 1264، معمار ارشد جووانی دی سیمونه، معمار کامپوسانتو، به همراه 23 کارگر به کوه‌های نزدیک پیزا رفتند تا سنگ مرمر ببرند. سنگ‌های بریده شده به راینالدو اسپزیاله، کارگر سنت فرانچسکو، داده شدند. در 1272، ساخت دوباره تحت نظر دی سیمونه از سر گرفته شد. برای جبران کجی، مهندسین طبقات بالاتر را با یک طرف بلندتر از طرف دیگر ساختند. به همین دلیل، برج منحنی است. ساخت مجدداً در 1284 زمانی که پیزان‌ها توسط جنوا در نبرد ملوریا شکست خوردند، متوقف شد.

طبقه هفتم در سال 1319 تکمیل شد. اتاق زنگ نهایی در سال 1372 افزوده شد. این اتاق توسط توماسو دی آندره پیزانو ساخته شد، که موفق به هماهنگ کردن عناصر گوتیک بلفری با سبک رومانسک برج شد. در آن هفت زنگ وجود دارد، یکی برای هر نت از مقیاس موسیقی ماژور. بزرگترین زنگ در سال 1655 نصب شد.

پیشنهاد میکنیم علاوه بر مقاله برج پیزا ، مقاله کولوسئوم رم و کلیسای سنت پیتر رم را نیز مطالعه نمایید

تلاش‌ها برای حفظ و بازسازی برج کج پیزا: از گالیله تا دوران مدرن

در بازه زمانی بین سال‌های 1589 تا 1592، گالیلئو گالیله که در آن زمان در پیزا زندگی می‌کرد، گفته می‌شود دو گلوله توپ با جرم‌های متفاوت را از برج پرتاب کرد تا نشان دهد سرعت سقوط آن‌ها مستقل از جرمشان است، که این امر با قانون سقوط آزاد همخوانی دارد. منبع اصلی این داستان، زندگی‌نامه “Racconto istorico della vita di Galileo Galilei” نوشته شده توسط شاگرد و دبیر گالیله، وینچنزو ویویانی در سال 1654 است، اما پس از مرگ گالیله، در سال 1717 منتشر شد.

در جریان جنگ جهانی دوم، متفقین گمان می‌کردند که نازی‌ها از برج به عنوان یک پست نظارت استفاده می‌کنند. لئون وکستین، سرجوخه ارتش آمریکا که برای تایید حضور نیروهای آلمانی در برج فرستاده شده بود، از زیبایی کلیسای جامع و کمپانیل آن به شدت تحت تاثیر قرار گرفت و به همین دلیل از دستور حمله توپخانه‌ای خودداری کرد و بدین ترتیب از تخریب آن جلوگیری به عمل آورد.

بسیاری از تلاش‌ها برای بازگرداندن برج به وضعیت عمودی یا حداقل جلوگیری از سقوط آن صورت گرفته است. اکثر این تلاش‌ها شکست خوردند؛ برخی حتی کجی را بدتر کردند. در 27 فوریه 1964، دولت ایتالیا از جامعه جهانی کمک خواست تا از سقوط برج جلوگیری کند. با این حال، حفظ کجی فعلی به دلیل نقش آن در ترویج صنعت گردشگری پیزا مهم تلقی شد.

از سال 1993، 870 تن وزنه سربی اضافه شد که کجی برج را اندکی صاف کرد.

برج و کلیسای جامع، تعمیدگاه و گورستان مجاور، در میدان دومو به عنوان بخشی از میراث جهانی یونسکو در سال 1987 اعلام شدند.

برج در 7 ژانویه 1990 برای عموم بسته شد، پس از بیش از دو دهه مطالعات ثبات و به دنبال فروپاشی ناگهانی برج شهرداری پاویا در سال 1989. زنگ‌ها برای کاهش وزن برداشته شدند، و کابل‌ها دور سطح سوم حلقه زده و چندین صد متر دورتر مهار شدند و خانه‌هایی که در مسیر احتمالی سقوط قرار داشتند، تخلیه شدند. روش انتخابی برای جلوگیری از فروپاشی برج، کاهش اندکی از کجی آن به زاویه‌ای امن‌تر با حذف 38 متر مکعب خاک از زیر انتهای بلند شده بود. کجی برج 45 سانتی‌متر کاهش یافت و به وضعیت سال 1838 بازگشت. پس از یک دهه تلاش‌های بازسازی و ثبات‌بخشی، برج در 15 دسامبر 2001 دوباره به روی عموم باز شد و برای حداقل 300 سال دیگر اعلام ثبات شد. در مجموع، 70 تن خاک برداشته شد.

پس از یک دوره (1990-2001) تقویت ساختاری، برج در حال ترمیم تدریجی سطح برای رفع آسیب‌های قابل مشاهده، بیشتر خوردگی و سیاه شدن است. این‌ها به ویژه به دلیل سن برج و قرار گرفتن در معرض باد و باران برجسته هستند. در ماه مه 2008، مهندسان اعلام کردند که برج به گونه‌ای ثابت شده که برای اولین بار در تاریخش دیگر حرکت نمی‌کند. آنها اظهار داشتند که برای حداقل 200 سال ثابت خواهد بود.

مراسم 850مین سالگرد گذاشتن سنگ بنای برج در 9 آگوست 2023 برگزار شد.

علت کج شدن برج پیزا

علت اصلی کج شدن برج پیزا به پایه‌های ناپایدار و خاک نرم زیر آن برمی‌گردد. در واقع، نامناسب بودن بستر زمینی که برج بر روی آن ساخته شده، اصلی‌ترین دلیل کج شدن آن است.

پیشنهاد میکنیم علاوه بر مقاله برج پیزا ، مقاله های بازدید از قصر دوک در ونیز ، میدان سن مارکو ونیز ، کلیسای جامع میلان و کاخ اسفورتسسکو میلان را مطالعه نمایید.

زمان‌های بازدید از برج معروف پیزا

پیش از هر چیز، اهمیت دارد که بدانید بازدید از برج کج پیزا مستلزم برنامه‌ریزی است. برای این که در بهترین زمان از برج دیدن کنید، نکات زیر را در نظر بگیرید:

• محدودیت‌های سنی: اگر با خانواده سفر می‌کنید، توجه داشته باشید که کودکان زیر هشت سال اجازه ورود به برج را ندارند. این یعنی شما باید برای مراقبت از آن‌ها در زمان بازدید خود برنامه‌ریزی کنید.
• تهیه بلیط: بلیط‌های برج با تعداد محدود عرضه می‌شوند. برای اطمینان از بازدید، پیشنهاد می‌شود که بلیط‌های خود را از طریق اینترنت و قبل از سفر تهیه کنید. این کار نه تنها شما را از دسترسی مطمئن می‌کند، بلکه از صرف وقت در صف‌های طولانی نیز جلوگیری می‌کند.
• زمان بازدید: زمان‌های بازدید از برج در طول سال متفاوت است. به طور کلی، از نوامبر تا فوریه، برج از ساعت ۹:۴۵ صبح تا ۱۷:۱۵ عصر باز است. در ماه‌های دسامبر و ژانویه، ساعات بازدید از ۱۰ صبح تا ۷ عصر تغییر می‌کند. در فصل بهار و تابستان، ساعات باز بودن برج طولانی‌تر است تا بازدیدکنندگان بیشتری بتوانند از آن دیدن کنند.
• هزینه بلیط: هزینه بلیط برج پیزا در حال حاضر ۱۸ یورو است، اما این هزینه ممکن است بسته به زمان سفر شما تغییر کند. به یاد داشته باشید که بودجه‌ی خود را برای این تجربه فراموش‌نشدنی، مناسب تنظیم کنید.

راهنمای زمان‌های بازدید: از فصل به فصل

• بهار (مارس): از ابتدای ماه تا ۲۳ مارس، برج از ساعت ۹ صبح تا ۶ عصر باز است. سپس، از ۲۴ تا ۲۹ مارس، ساعات بازدید تا ۷ شب تمدید می‌شود و در نهایت، از ۳۰ مارس، برج تا ساعت ۸ شب باز خواهد بود.
• تابستان (آوریل تا سپتامبر): این دوره زمانی بهترین فرصت برای بازدید از برج است، چرا که ساعات بازدید از ۹ صبح تا ۹ شب است. در بین ۱۷ ژوئن تا ۳۱ اوت، ساعات بازدید حتی تا ۱۰ شب هم تمدید می‌شود.
• پاییز (اکتبر): در این ماه، برج از ۹ صبح تا ۷ شب باز است، که همچنان فرصتی عالی برای بازدید فراهم می‌آورد.
• زمستان (نوامبر تا فوریه): همانطور که پیش‌تر ذکر شد، ساعات بازدید کوتاه‌تر می‌شود اما همچنان فرصتی برای بازدید وجود دارد. از ۱ دسامبر تا ۸ دسامبر و از ۲۱ دسامبر تا ۶ ژانویه، ساعات کمی افزایش می‌یابد تا بازدیدکنندگان بیشتری بتوانند از برج دیدن کنند.

نکات کلیدی برای بازدید به یادماندنی

• زمان‌بندی: توصیه می‌شود که بازدید خود را در زمان‌هایی که برج کمتر شلوغ است برنامه‌ریزی کنید. اوایل صبح یا دیر وقت عصر، زمان‌های مناسبی هستند.
• تصویربرداری: غروب خورشید زمان طلایی برای گرفتن عکس‌های خیره‌کننده از برج است. مکان‌های مختلفی برای گرفتن عکس‌های منحصر به فرد وجود دارد، پس دوربین خود را فراموش نکنید.
• تجربه فرهنگی: علاوه بر بازدید از برج، از فرصت استفاده کنید و در محوطه میدان معجزات گشتی بزنید. این منطقه پر از آثار تاریخی و فرهنگی است که قطعاً تجربه شما را غنی‌تر می‌کند.

با رعایت این نکات و برنامه‌ریزی دقیق، بازدید از برج پیزا نه تنها یک تجربه هیجان‌انگیز بلکه یک خاطره فراموش‌نشدنی در سفر شما به ایتالیا خواهد بود. این شاهکار معماری منتظر شماست تا داستان خود را به شما بگوید و شما را با زیبایی‌های خود شگفت‌زده کند.

امیدواریم مجله گردشگری سپنتا در معرفی جاهای دیدنی ایتالیا توانسته باشد رضایت شما را جلب کند.