سفری طعمدار به جزیرهای با تاریخ دیرینه
قبرس، نگینی آبی در شرقیترین نقطه دریای مدیترانه، نهتنها تلاقی فرهنگهای یونانی و ترکی دارد بلکه میراث غذاییاش بازتابی است از هزاران سال جابهجایی انسانها و تعامل ملل. در هر لقمه از غذاهای سنتی این جزیره، طعمی از تاریخ، عطری از ادویههای شرق و بافتی یادآور سادگی زندگی روستایی نهفته است. اگر بهدنبال تجربهای فراتر از صرف یک وعده غذایی هستید و دوست دارید به روایت سرزمین خوابیده در میان موجها گوش دهید، این ۹ خوراک ناب قبرسی را از دست ندهید.
غذاهای اصیل و خانوادگی
- سولاکیا (Souvlakia): کبابهای ترد و معطر گوشت بره، مرغ یا خوک که با سبزیجات تازه و نان پیتای نازک بهصورت پاکتی سرو میشود. عطری از رزماری و آویشن در کنار سس تُزاتزیکی، این لقمه را به محبوبترین خوراک خیابانی بدل کرده است.
- هالومی (Halloumi): پنیر سفت و کشدار قبرسی که از شیر بز و گوسفند ساخته میشود. گریلشده یا سرخشده با روغن زیتون و نعنا، رنگ و بوی خاصی به بشقاب کباب و سالاد میدهد.
- کلفتیکو (Kleftiko): قطعات گوشت بره که در گودالی خاکی و با حرارت غیرمستقیم خاک پخته میشد؛ امروز در فر و با سبزیجات معطر دمکنی میشود و با ماست و سیبزمینی، شاهکاری از لطافت و عمق طعم بهوجود میآورد.
- پستیتسیو (Pastitsio): لازانیای قبرسی با ماکارونیهای بزرگ، سس بشامل غلیظ، گوشت چرخکرده و نعنا، که پس از پخت در فر رویش طلایی میشود و با سالاد تازه سرو میگردد.
- کوپپیا (Koupepia): دلمه برگ مو یا فلفل دلمهای، پرشده از برنج، گوشت و سبزیهای معطر. نسخهای قبرسی از دلمههای کلاسیک منطقه بالکان که در جشنها جایگاهی ویژه دارد.
ابتکارهای خیابانی و مختص روزمره
- کفس (Koupes): توپکهای برشتهی گندم و گوشت چرخکرده که با جعفری و ادویهجات پر شده و در روغن سرخ میشوند؛ ترد و گرم، بهترین همراه نوشیدنیهای خیابانی.
- لووی (Louvi): خوراک لوبیا چشمبلبلی ساده با آبلیمو و پیاز؛ سبک، کمکالری و مقوی که معمولاً دوشنبه و سهشنبهها در همه خانهها پخته میشود.
- سولا (Souvla): بره یا مرغ کبابی روی سیخهای بلند که ساعتها با حرارت ملایم زغال پخته میشود. این غذا نهتنها خوشطعم بلکه بهانهای است برای دورهمی و گفتوگوی طولانی زیر آسمان.
- شفتالیا (Sheftalia): سوسیسِ باریک و خوشعطر از گوشت خوک یا بره با پوششی از پرده روده؛ کبابشده و سروشده در نان لواش، همان فِستفود محلی قبرس است.
قدمزدن در کوچهپسکوچههای شهرهای ساحلی قبرس، معطر به بویِ ادویهها و صدای گپوگفت مردم محلی است. هر یک از این نه خوراک، پنجرهایاند به تاریخِ جزیره و دعوتیاند برای چشیدنِ فرهنگِ مردمانی که سالها پیش از ما از هر لقمه، قصهای برای گفتن داشتهاند. اگر به قبرس سفر کردید، کنار دریا یا در دل کوهستان، حتما فرصتی برای این تجربههای خوشمزه پیدا کنید و اجازه دهید هر طعم، شما را به اعماق تاریخِ این خاک ببرد.
عاطفه کیانی
او فارغالتحصیل رشته جغرافیای طبیعی است و فعالیت حرفهای خود را از سال ۱۳۹۶ به عنوان عکاس و نویسنده در وبلاگهای سفر آغاز کرده است. وی پس از کسب تجربه، به عنوان خبرنگار آزاد با مجلات گردشگری همکاری کرد و در حال حاضر، دبیر بخش مستندنگاری سفر و فرهنگ در یک مجله گردشگری معتبر است.